
"Repentance for silence is better than repentance for speaking"
“ Forever,curiously, test new opinions and court new impressions”
Tuwing sasapit ang Pasko, lalung-lalo na kapag ako ay nakakakita ng mga batang paslit na ngangaroling at ang kanilang inaawit ay ang "PASKO AY SUMAPIT" hindi ko maiwasan na sumagi si tatay sa aking alaala. Minsan kasi ay may mga bata na nanapatan sa amin. Nanduruon ako nuong nangyari iyon . Umawit ang mga bata ng ANG PASKO AY SUMAPIT habang si tatay ay nagkamasid sa kanilang harapan at nakangisi. Ang pasko ay sumapit . . . tayo ay mangagsi-awit. . . Natapos ang awit ng mga bata at lahat sila ay nakatingin sa tangan-tangan na mga barya ni tatay na waring hinihintay na iabot sa kanila. "Ulitin ninyo ang inyong awit” sabi ng tatay. Sa pag-aakalang naibigan ng aking tatay ang kanilang awit ay walang tanung-tanong na inulit ang kanta at natapos. Umiling-iling si tatay habang hinithit ang sigarilyo at sinabi “ Ulitin ninyong muli". Inulit nilang muli . . . ang pasko ay sumapit . . tayo ay mangagsi-awit… at natapos. Nagtanong ang isa “ bakit n'yo po pinauulit-ulit ang aming awit? Nakikinig ako at waring interesado sa isasagot at ikakatuwiran ng aking tatay. " Kasi
Ano ang ibig ipakahulugan ni tatay sa kwentong ito.? Bilang pag respeto kay Mr. Levy Celerio na siyang may likha ng awit na ito, hindi ko sinasabing mali ang awit. Ngunit kung pagbabatayan mo tamang panuntunan sa "grammar" sa pagkakalikha sa awit na ito sasabihin mong may katwiran si Tatay Bebang. Huwag na tayong magpaikot-ikot pa at alam ko namang hindi talaga ang awit na ito ang nais niyang tumbukin. Marahil ay may mas malalim pa siyang mensahe na nais ipabatid. Sa buhay ng tao kasi ay mayroon tayong mga kinamulatan at kinagisnan na mga mali. Ito marahil ang nais ipakahulugan ni tatay. Maaring itong mga maling bagay na ito ay ipinamulat ng ating mga magulang o natutunan natin sa kapaligiran na atin ginagalawan. Ang ating daigdig na ginagalawan ay sumasalamin sa kabuuan ng ating pagkatao, sapagkat kung ano ang naririnig o nakikita natin dito ay siyang nagiging batayan ng ating prinsipyo at pangangatuwiran. May mga bagay na alam nating mali sa ating buhay ngunit patuloy nating ginagawa dahil iyon ang itinuro sa atin at tila napakasarap para sa atin na ulit-ulitin. Minsan sadyang matigas ang ulo ng iba kahit pa nga marami na sa kanilang nagsasabi na mali ang ginagawa nila ay patuloy pa rin sila sa ganitong uri ng sistema at ito ang nakikita sa kanila at ginagaya lalung-lao na ng mga kabataan. Marami sa atin ang hindi umuusad tungo sa tunay na pagpapayaman ng ating pagkatao dahil ayaw nating talikuran ang mga mali sa ating buhay at bigyan ng pagkakataon ang pagbabago. May kasabihan tayo na ang yantok raw ay mahirap ng tuwirin kapat naidarang na sa init. Kung bubuksan lamang nating ang ating mga puso at pang-unawa hindi malayong mababago natin sa ating mga sarili ang mga mali at talikuran ang mga ito ng panghabang buhay. Tulad ng isang awit na mali ang mga panitik, maari nating isulat muli ang ating mga buhay upang higit na maging tama at kaayaya sa makaririnig nito. Ang pagbabago tungo sa kabutihan at kagalingan para sa sarili at sa karamihan ay bukas para sa lahat. O ayan, naibahagi ko naman ang isang magandang kwento. Hayaan n'yo at pipilitin kong alalahanin ang lahat upang mai-share ko at kapulutan ng aral. Oo nga pala kaya pala ako napabalikwas ng gising kanina ay kaarawan ngayon ni tatay, Tay! Happy Bithday itong blog na ito ang gift ko sa iyo saan ka man naroroon. O giliw koho . . . miss na miss kita hahaha . . . BEBANG!
Bago nagpaalam ang babae ay kinausap pa ang baliw na huwag huhubarin ang kanyang isinuot na T-shirt at sabay inabot ang mga barya at nakalamukos na pera sa kanyang kamay. Umalis na ang babae patungo sa MRT Station at duon ay may nadaanan siyang mga nagtitinda ng panty at mga tsinelas sa bangketa. Naalala niya ang iniwan na baliw at dali-daling bumili ng tatlong pirasong panty at isang pares ng tsinelas at mabilis na binalikan ang karinderiya. Wala na ito ng siya ay makarating duon at itinuro na lamang ng tindera kung saang direksiyon ito patungo. Nakita niya ang baliw na naglalakad sa hi-way medyo may kalayuan na din, kaya siya ay dali-daling pumara ng bus at sumakay. Ng maabutan niya ito ay hinatak sa likod ng poste at isinuot ang panty at tsinelas. “ Nasaan ba kasi ang mga damit mo?” sabi ng babae “Tinapon ko kasi madumi na” sabi ng baliw. "Alam mo ba na nakahubad ka kanina?" “ Hindi” Tugon naman ng baliw.. "Bakit ka ba napadpad sa Forbes Park?” tanong ng babae “ Hinahanap ko ang kapatid ko sa Binangonan” sagot ng baliw. "O sige huwag mo ng huhubarin lahat ng isinuot ko sa iyo ha?" Hindi na muling sumagot ang baliw.
Kinawayan ng babae ang ang paparating na bus. Inakay ang baliw at sabay na sumampa sa estribo. Kinausap niya ang driver at kunduktor habang nakatingin lahat ng mga pasahero sa kanila. “Mama pakibaba nyo lang po itong babae sa Crossing pakituro na lang po ang sakayan papunta Binangonan at ito po ang bayad. ". "Ate salamat” ang mahinang usal ng baliw. Ngumiti ang babae , bumaba na ng sasakyan at sinundan ng tingin ang papalayong bus. Kinagabihan, bumisita ang babae sa kanyang mga apo at ikinuwento sa anak ang nagyari. “ Si Mama, hindi ka ba natakot kung ano ang gagawin sa iyo nuong babae ng lapitan mo?” tanong ng anak. “ Hindi!” Mariin na sagot ng nanay. “ Hindi ko maatim na makita ko ang isang babae na ganuon ang kalagayan, kahit pa nga sabihin mong wala siya sa katinuan”. Ikinuwento ng anak sa kanyang asawa ang nangyari . . .
Mahigit 20 taon na kaming nagsasama ng aking may-bahay at sa awa ng Diyos bagaman paminsan minsan ay may alitan at di pagkakaunawaan ay napapanatili pa rin naming matatag ang aming pagsasama. Isa sa mga dahilan kung bakit patuloy na nagiging matatag ang ang aming relasyon ay magandang samahan namin ng aking biyenan.. Karamihan sa pagsasama, ang mga biyenan ang itinuturing na kontrabida ng buhay may asawa at kadalasan ay nagiging sanhi pa nga sila ng paghihiwalay . . Maniniwala ba kayo na sa loob ng mahabang panahon ng aming pagsasama ni Eva ay wala pa kaming hindi napagkasunduan ng aking biyenan? Isa siguro ako sa may pinakamabait , pinakamaunawain at pinaka- supportive na biyenan. Nabasa ninyo bang mabuti ang aking kwento? Sasabihin n'yo bang di ako masuwerte? Ganito ba kabait ang biyenan n'yo?